czwartek, 5 stycznia 2017

Ben Howard - Oats In The Water...... oto, co dla mnie znaczy.








Ta melodia oplata mnie i czuję się wewnątrz niej jak przestraszone dziecko. Mam ochotę słuchając tej piosenki podkulić nogi, objąć się mocno, zamknąć oczy i pogłaskać czule. Dasz radę Kochana - tak siebie samą pocieszam...... co poradzę, że tak mam.

Ben Howard i zapętlona - ta właśnie piosenka towarzyszyła mi wtedy, gdy moje życie po raz kolejny zaskoczyło mnie i stanęło na głowie. Już nic nie było jak dawniej, już nic nie będzie takie jakie planowałam.Tragedia jaka mnie wtedy dorwała pozbawiła mnie sił i chęci do działania. Nie wiedziałam co dalej robić, jak mam żyć? Mogłam całymi dniami leżeć w łóżku, nie jeść, nie pić, nie rozmawiać, tylko zapadałam się w sobie, otulona głosem Howarda słuchając w kółko tej piosenki. Koiła mnie. Do tej pory gdy jest mi ciężko uciekam w nią. Sprawia, że otwierają się we mnie ogromne pokłady czułości dla siebie samej. Pocieszam, tulę, głaszczę moje wewnętrzne, schowane w kącie, wystraszone JA. Jakimś dziwnym trafem mimo, że często przy niej płaczę nie ciągnie mnie w stronę depresji tylko daje po prostu odpocząć.


Podobnie jak z Babią Górą z tą piosenką też czuję irracjonalną, silną, metafizyczną więź.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz